Stąd też „zgodę" eksponuje się w wiele współczesnych teoriach socjologii pracy (A. Etzioni; A. Crozier), jako czynniki wewnątrzorganizacyjnego porządku społecznego.

Ogólnie należy jednak stwierdzić, że współczesna socjologia pracy, podobnie jak inne nauki, podlega ciągłym procesom integracji i zróżnicowania.

Najważniejsze wśród współczesnych podejść w socjologii pracy to szkoły:

1. psychologizująca

2. systemów społecznych

3. strukturalna

4. działania

Szkoła psychologizująca w ujmowaniu problematyki procesu pracy w zakładzie jest współczesną kontynuatorką szkoły human relations. Jeden z czołowych jej przedstawicieli R. Likert łącząc zachowania małych grup z ogólnymi cechami zakładu, propaguje schemat organizacji zakładu jako system „wzajemnie ze sobą powiązanych grup", w którym kierownicy spełniają „funkcję osi łączącej". Schemat ten zakłada otwarty styl kierowania oraz wskazuje na znaczenie porozumienia się w zakładzie dla sprawnej realizacji jego celów.

Szkoła systemów społecznych wyrosła na bazie krytyki szkoły stosunków międzyludzkich, a jednocześnie stanowi podsumowanie dotychczasowych poglądów na istotę i metody zarządzania w dziedzinie organizacji produkcji. Przedstawiciele tej szkoły traktują zakład jako kompleksowy system składający się z podsystemów powiązanych z procesami: komunikowania się, równowagi i związanej z tym adaptacji oraz podejmowania decyzji - będących wyrazem regulowania i kierowania strategicznego. Czynnikiem integrującym system społeczny zakładu pracy jest cel (cele tworzą pewną hierarchię - od głównego przez cele niższego rzędu). Do najbardziej znanych przedstawicieli szkoły systemów społecznych należy zaliczyć: T. Parsonsa; Ch. J. Barurda; H.A. Simona; J. G. Marcha; A. W. Gouldnera. Z poglądami tych badaczy można się zapoznać dosyć dokładnie, gdyż ich prace przetłumaczone są na język polski. Na szczególną uwagę zasługuje praca H. A. Simona i J. G. Marcha pt. „teoria organizacji", w której wiele uwagi autorzy poświęcają obyczajom kierowniczym i zachowaniem organizacyjnym w kontekście lepszej realizacji celów zakładu pracy.