Śledź nas na:



Kierunki rozwoju socjologii pracy

Nowe tendencje w socjologii pracy pojawiły się na początku lat sześćdziesiątych, kiedy to krytykując szkołę stosunków międzyludzkich zwrócono uwagę, że uznanie wpływów grup nieformalnych w produkcji było nie tyle wyrazem osiągnięć teoretycznych, co świadectwem zmiany postaw menadżerów, gotowych większą niż dotąd uwagę przywiązać do psychospołecznych aspektów procesu pracy. Pojawiają się opinie, że tak jak klasyczna teoria racjonalizacji procesu pracy analizowała „zakład bez ludzi", tak szkoła human relations badając zakład, widziała „ludzi bez celów i zadań zakładu". Rodzi się nowe podejście do problemów procesu pracy, które można określić jako dążenie do przezwyciężania skrajności teorii klasycznej i szkoły stosunków międzyludzkich.

Charakteryzując nowe tendencja, można stwierdzić, że coraz częściej badacze koncentrują swoją uwagę na modelowych cechach nowoczesnej organizacji zakładu pracy. Coraz wyraźniej zaznacza się też tendencja do rozbudowywania ogólniejszej problematyki socjologii pracy jako dyscypliny korzystającej z różnorodnych inspiracji współczesnej nauki. Istotne, jest też, że jeśli w poprzednim okresie badania zakładu pracy koncentrowały się głównie na przemyśle, to w nowych ujęciach wyraźna jest tendencja do operowania ogólniejszym pojęciem zakładu. Charakterystyczne dla nowych prądów w socjologii pracy jest też przenikanie się socjologicznych tradycji europejskich z koncepcjami amerykańskimi,. Zainteresowania socjologów pracy zorientowanych praktycznie skoncentrowały się głównie na badaniach biurokracji oraz porównanych badaniach nad organizacjami. Traktując zakład jako złożony i otwarty agregat społeczny, w którym obok wspólnoty istnieje także odmienność interesów grupowych ukształtowanych na bazie różnych wartości, wskazuje się, że tworzącą pewien wydzielony system społeczny. Zakład pracy, aby trwać musi, więc:

  1. integrować system społeczny, który najczęściej rozumiany jest jako układ pozycji i ról społeczno - zawodowych;

  2. adaptować się do zewnętrznego otoczenia, co wymaga intensyfikacji takich procesów, jak łączność i rozwiązywanie problemów.



Zobacz także